Tarihsel sürecin her döneminde devrin koşullarına ve kaynaklarına bağlı olarak bazı meslekler toplumda daha fazla öne çıkmışlardır. Bazı dönemlerde kahinler, bazı dönemlerde askerler ve bazen zanaatkarlar toplumda aranan ve saygı gören meslekler haline gelmişlerdir.

Ancak değişmeyen bir şey var ki, tarihin her döneminde hekimlik, zaman fark etmeksizin saygı duyulan bir meslek olarak süregelmiştir.  İnsanların yaşamına dokunabilmek, onları hayata tekrardan bağlayabilmek, sakatlıklarını gidermek ve ağrılarını dindirmek her zaman meşakkatli ve sorumluluk gerektiren bir iş olmuştur.

Fakat gelin görün ki günümüz Türkiye'sinde bu saygı tamamen önemini yitirmiş ve hekimler ağır hakaretlere, tacizlere, baskılara ve şiddete maruz kalmaya başlamışlardır. Özellikle insanların sağlık hizmetlerine kolay bir biçimde ulaşabilmeleri, onlara bir hekimin kolay yetişebildiğini düşündürmüş olacak ki insanlar, geçmeyen baş ağrıları için bile doktorları suçlar hale gelmişlerdir.

Elde edilen verilere göre araştırmaya katılan doktorların %81'i en az bir kez sözlü, %48'i psikolojik ve %16'sı fiziksel şiddete maruz kaldıklarını belirtmişlerdir. Bu şiddet olayları, özellikle uzman hekimler başta olmak üzere çalışan hekimlerin görevlerinden istifa etmelerine sebep olmakta. Bununla birlikte, özellikle tıp fakültesi öğrencileri arasında başka ülkelerde mesleklerini icra etme düşüncesinin popülerlik kazanmasına sebebiyet veriyor. Daha da kötüsü, eğitimi yıllarca süren yan dal uzmanlık alanlarında hizmet veren doktorlarımız, şiddet sebebiyle başka ülkelere giderek orada çalışmak zorunda bırakılıyor. Bu beyin göçü ile beraber sağlık sistemimiz adeta içinden çıkılmaz bir paradoks haline geliyor.

Bu sorunların ortadan kaldırılması için bazı tedbirleri almak zaruret haline gelmiştir. Alınması gereken tedbirlerin bazılarını aşağıdaki gibi sıralayabiliriz.

1. Sevk Sisteminin Düzenlenmesi: Gereksiz hastane başvurularını önlemek için sevk sistemi düzenli ve etkili hale getirilmelidir. Uzmanlık alanlarındaki gereksiz yığılmalar engellenmelidir.
2. Şiddet Yasasının Katı Uygulanması: Şiddet olaylarına karışanlar kesin bir şekilde yasalarla cezalandırılmalıdır. Bu, şiddetin önlenmesi ve caydırıcılığın artırılması için önemlidir.
3. Güvenlik Önlemlerinin Artırılması: Özellikle acil servis ve polikliniklerde daha fazla güvenlik önlemi alınmalıdır. Hastane girişlerine x-ray cihazları gibi önlemler hızlandırılmalıdır.
4. Bekleme Alanlarının Ayrılması: Hasta ve hasta yakınlarının bekleme salonları ayrılmalıdır. Bu, gerginlikleri azaltabilir.
5. Halk Bilinçlendirme ve Eğitim: Toplumu hekimlerin çalışma koşulları ve zorlukları konusunda bilinçlendirmek için kamusal bilinçlendirme kampanyaları düzenlenmeli, okullarda seminerler verilmelidir.
6. Sağlık Sistemi Desteklenmeli: Hekimlerin motivasyonunu yükseltmek ve beyin göçünü engellemek için sağlık sistemi desteklenmelidir. Çalışma koşulları ve maaşlar gözden geçirilmelidir.

Bu iyileştirmeler yapıldığı takdirde bahsi geçen durumların yaşanması engellenebilir ve hekimlerimiz mesleklerini rahat bir biçimde icra etme imkânı bulabilirler.  Bununla birlikte ihtiyacı olan hastalar rahatlıkla sağlık hizmetlerinden yararlanabilirler.

Unutmamak gerek ki, para ile satın alınamayacak tek şey sağılıktır ve hekimlerimiz sağlığımızın teminatıdır. Toplumun bu sorunun üstesinden gelmek için iş birliği yapması elzemdir.