İnsanoğlu bir garip varlık vesselam

Kimi uzaya gider, kimi ok ve yay kullanır.

--

‘Yaz’ denilince, çocukluk çağımızda heyecanla beklediğimiz ‘tatil’ aklımıza gelir. Kimi köylerine, kasabalarına gider, tatil süresince aileleriyle veya akrabalarıyla kalır, kimileri de sahil kasabalarına veya yayla evlerine gider tatilin tadını çıkarırdı. Bir azınlığın daha farklı tatiller yapabildiğini anlatmama gerek yok!

Bizler, henüz Avrupalılar gibi tatil planlaması yapacak kültürden uzak olsak da, son dönemlerde bizim gibi toplumlarda da yaygınlık kazandığını görüyoruz.

Bilimsel çalışmalar, teknoloji ve uzay teknolojisi gibi gelişmelere bakınca, insanoğlunun yaşam serüvenine “uzayda tatil” döneminin de katılacağı görülmektedir. Çeyrek asır sonra, Avrupalılar için çocukların yaz tatilinde uzayda yaşayan bir akrabasının yanına gitmeyi veya tatilcilerin tatil planlarına uzayı da dâhil etmeyi hayal edebileceklerini tahmin etmek hiç de zor değildir.

Şüphesiz sorun, uzayda tatil yapmak veya tatil yapmayı hayal etmek değildir. Uzay çağında, ülkemizde teknolojinin ana gündem maddesi olmaması sorundur. Dijital gelişmelerin yaşandığı bir çağda, uzay teknolojisi geliştirmek yerine Türkiye’nin en iyi üniversitelerinden birinin kapısına kelepçe vurmak büyük sorundur.

Üniversiteleri; teknolojiden habersiz, yabancı dil dahi bilmeyen hocalarla doldurmak sorundur. YÖK gibi bir kurumun varlığı sorundur. Rektör atamaları ve yöntemi sorundur. Böyle bir eğitim sistemi ve kadrolarıyla uzay çağını anlamak mümkün olabilir mi?

Ne yazık ki bizler, nitelikli bir eğitim ile değil, yıllardır dizi ve sinema yoluyla bilinçaltımıza yerleştirilmiş ‘uzayda yaşam’ varlığından ancak haberdar olabilmişiz. Bu durumda “uzayda tatil” planımızın olması bir yana, hayali dahi fanteziden ibaret kalır.

Uzay cağına giriş evresi olan soğuk savaş sonrası, İnsan merakı ile birleşen hızlı teknolojik gelişmeler kısa zamanda uzay endüstrisinin büyük bir yol kat etmesine neden olmuştur. Bizim gibi geri kalmış ülkeler için olmasa da diğer ülkeler için uzayda yaşam, şehirler kurmak, seferler düzenlemek, çalışmak ve hatta tatil çok uzak ihtimaller değildir artık.

Yakın zamanda uzaya yolcu taşımak için ‘uzay otomobilleri’ üretimi beklenirken bizim hala ‘yerli otomobil’ üretimi için politikacıların hamasi vaatleriyle heyecanlanmamız zihinsel çağımızı göstermesi bakımından yeterlidir!

Yönetim sistemini ve nasıl yönetildiğimizi dikkate aldığımızda, çağdan kopmak üzere olduğumuz çok açıktır. Ülke gündemini meşgul eden ve siyasi enerjiyi boşa harcayan olaylar içinde boğuluyoruz. Başörtüsü ve çıplak aramaların gündemden düşmediği bir ülkede geleceğe odaklanmak, iyi bir gelecek hayal etmek mümkün olabilir mi?

Gelişmiş ülkeler için ‘uzayda yaşam’ hayata geçirilmek üzere iken, bizim için “dünyada yaşam” henüz normale dönmüş değildir. Ülkemizde olup bitenlere baktığımızda, uzay çağından en az iki yüz yıl geride sayılırız. İnsanca yaşamı başaramayanların gelecekte payı olamaz!

En iyisi, bilim ve teknolojiyi, uzayı konu alan filimler izlemeye devam edelim. Hepimize iyi seyirler’

--

Övündüğün şey bilim ve teknolojiden kopuksa

Cağa uyak uyduramayıp yok olmaya mahkûm olur!