Daha bilmez kaç kulaç gerek varmak için sahile,

Batıp çıkmayı yüzmek sanarak dalınmaz denize!

--

Türkiye’deki seçim sisteminin bilindiği ancak bir türlü anlaşılmadığı gerçeği yaşanan gelişmelerle her gün yeniden karşımıza çıkmakta. Seçim tartışmalarının aralıksız bir gündem oluşturduğu ülkemizde, seçim sisteminin aynı önemi taşımamış olması, seçimlerin de önemsiz olduğunun kanıtıdır.

Seçim sistemi, demokratik ve adil bir yapıya kavuşturulmadan yapılan yeni düzenlemelerle partilerin ittifak yaparak seçime katılmalarının önü açıldı. Cumhur ve Millet ittifakları da bunun sonucu olarak oluştu. Önümüzdeki seçimlerin aynı yöntem ve aynı ittifaklarla gerçekleşeceğini şimdiden ön görmek mümkün görünmemektedir.

 İşin doğrusu, seçim sisteminden daha çok siyasal sistemin kendisi anlaşılmaz bir hal almıştır. 16 Nisan 2017’de yapılan halk oylaması sonucu kabul edilen Anayasa değişikliği ile Türkiye’de, siyasal sistem değişikliğine gidildi; parlamenter hükümet sistem yerine cumhurbaşkanlığı hükümet sistemine geçildi. Muhalefet partilerinin bakışları arasında adım adım “tek adam” rejimine evirilen bir sistem yaratılmış oldu.

Söz konusu değişimi engelleyemeyen bir muhalefetin yeni bir seçim sistemine öncülük yapması da düşünülemez. Aynı sistemle veya iktidarın tercih edeceği yeni bir sistemle seçimlerin yapılacağı açıktır. Bu durumda önümüzdeki ilk seçimlerde partilerin oluşturacakları ittifakların ve ortak cumhurbaşkanı adaylarının etkili olacağı kesin.

Neredeyse her ay yeni bir parti kurma girişimleri, söz konusu ittifaklarda yer alıp Meclis’e girme çabası olarak değerlendirilebilir. Bu amacın dışında değerlendirilebilecek bir partinin henüz olmadığını açıkça ifade edebiliriz.

Partilerin bu yöndeki çabalarının siyasi tıkanıklığı aşması ve ülkemizin temel sorunlarını çözebilmesi hayalden öte bir şey değildir. Çünkü hepsinin ortak hedefi tek adam yetkilerini kullanacak bir cumhurbaşkanını seçebilmek. Yoksa sistem değişikliği mevcut partiler için bir hedef değildir.

Muradımı bir hikâye ile bitirmek isterim: ‘’Mağarada el koyduğu hazineleri koruyan ejderhayı öldürmek için giden hiçbir şövalye geri dönmez. Ancak buna rağmen şövalye olan herkes ejderhayı öldürme isteğinden de vazgeçmez ve bu yola baş koyar. Günün birinde halkın arasından çıkarak şövalye olan biri, ejderhayı öldüreceğini söyler ve yola çıkar. Mağaraya gelip içeri girdiğinde hazinelerin ışıltısı gözünü alır. Ejderhayla savaşır ve onu öldürür. Sonra bakar ki ejderha kendisi olmuş. ‘’

Önemli olan; gelip ejderhaya dönüşmek değildir, ejderhaya dönüştüren sistemi yok etmektir.!

Kontrolsüz güç herkes için tehlikeli bir silahtır. Hırslı insanların elinde her an bir faciaya neden olabilir.!

--

Amacın insanlıksa dağ ve deniz engel değil,

Sana güç katan zorlu yoldur, kolayı merkep de bilir!